#Blogfırtınası Etkinliği 5. Gün

Evet bugün #blogfırtınası 5. gün ve konumuz çok değişik. Bu konuda yazmak özellikle hikaye şekline sokmak zor ama denedim. Bakalım beğenecek misiniz? İşte konumuz;

 

Gün 5. Bir rüyanızı veya kabusunuzu hikaye şeklinde yazın.

Deniz kenarında yürümek için güzel bir gündü. Mevsimin yaz olması yürüyüşüme ayrı bir güzellik katıyordu. Deniz, kumsal ve güneş her şey çok güzeldi. Kumsal kalabalıktı. Ben denize girmek için gelmemiştim, yalnızdım. İnsanların çoğu denizdeydi. Bir kısmı da deniz kenarında güneşin tadını çıkarıyordu.

 

Yol kenarında dikili olan ağaçların yanından geçiyordum. Buraya sık sık gelmeliyiz dedim içinden. Birden ailemin yanımda olmadığını farkettim. Neden benimle gelmediklerini düşündüm ama sonra vazgeçtim. Yürümeye devam ettim. Ne kadar yürüdüğümün farkında değildim. Uzun bir kumsal olmalı diye düşündüm içimden. Çünkü denize paralelliğimi asla kaybetmemiştim.

 

Deniz ne kadar mavi ve sakin diye düşündüm. Sanki gökyüzü ile birleşmiş gibiydi. Tekrar kumsala baktığımda kimse yoktu. Peki ben kumsala nasıl inmiştim. O kadar insan nereye gitmişti. İçimi bir korku sardı, kıpırdayamadım. Deniz yavaş yavaş çekilmeye başladı. Sadece bu doğa üstü olayı izliyordum. Ayaklarım kıpırdamıyordu. Deprem mi olmuştu, olduysa da ben hissetmemiştim. Hala kıpırdayamıyordum.

 

Aniden yanımda bir karartı farkettim. Sanırım deprem olmuştu yoksa bu dev dalga başka türlü oluşamazdı. O kadar büyüktü ki gökyüzünü kaplamıştı. Bembeyaz köpükleri etrafa saçılıyordu. Yalnızdım. Kimse yoktu. Herkes daha önceden kaçmış olmalıydı. Kaçamadım ve sırtımı dönüp eğildim. Etraf tekrar aydınlandığında üzerimdeki herşey kuruydu ve herşey eskisi gibiydi...

 

Not: Rüyam bu kadar detaylı değildi tabi ki. Kısa hikaye kıvamına sokmak için biraz detaylandırdım.